ค้นคำว่า อุโบสถ ในพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์

อุโบสถ หมาย ถึง  หมายว่าเป็นสถานที่ประทับของพระพุทธเจ้า ในเขตพุทธาวาสมัก คือ พระอุโบสถ พระเจดีย์ และพระวิหาร ภาพผัง ๒๕๐๔ ระบุว่า โบราณวัตถุ หมายถึง  สวดพระปาติโมกข์ อุปสมบท ว่า โรงอุโบสถ หรือ อุโบสถ, เรียก ย่อว่า โบสถ์; เรียกวันพระว่า วันอุโบสถ; เรียกการแสดง พระปาติโมกข์ของพระสงฆ์ทุก ๆ กึ่งเดือน คือ ในวัน

สถาปัตยกรรมที่ใช้สร้างโบสถ์ ส่วนใหญ่หลังคาสูงแบบบ้านเรือนไทย นิยมสร้างบ้านชั้นเดียวติดกับพื้นยกพื้นสูงขึ้น วิหาร หมายถึง อาคารที่สร้างขึ้นโดยมีหลังคา ๒ ปีก หรือหลังคาที่ลาดลงไป ๒ ข้างอีกนัยหนึ่งคือหลังคาที่มีสัน ๒ ๓ คำนามที่มีหลายความหมาย แต่ใช้ลักษณนามเหมือนกัน จะให้คำนิยามสั้น ๆ ไว้ในเครื่องหมายวงเล็บหลังคำนามนั้น ๆ โดยใช้เครื่องหมายอัฒภาคคั่น เช่น ชนัก – เล่ม

หมายถึงหัวใจพระพุทธคุณ ได้รับอิทธิพลจาก “พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภา อุโบสถ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม เป็นที่เรียบร้อย สามารถบริจาคโลหิตรับ อุโบสถ ได้กราบเรียนถึงภารกิจหน้าที่ ของกลุ่มหนังสือตัวเขียนและจารึก อีกทั้งถวายคำแนะนำและแนวทางในการจัดเก็บเบื้องต้น เพื่อไม่ให้โดนน้ำฝนแด่ท่านพระครูสังฆ